- połączony
- [полǒчони]
adjспаяний
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
połączony
Look at other dictionaries:
bezspójnikowy — «połączony bez użycia spójnika; asyndetyczny» Połączenia, zdania bezspójnikowe … Słownik języka polskiego
połączyć — dk VIb, połączyćczę, połączyćczysz, połączyćłącz, połączyćczył, połączyćczony 1. «spoić, złączyć mechanicznie, zespolić w jedność, w całość, powiązać, związać; zmieszać, zsumować» Połączyć końce sznurka, przewody. Połączyć mostem brzegi rzeki.… … Słownik języka polskiego
znać — 1. Dać o sobie znać a) «ujawnić się, zwrócić na siebie uwagę, czasami w przykry dla otoczenia sposób; o zjawisku, tendencji itp.: uzewnętrznić się»: Po kampanii prasowej, jaka się wówczas rozpętała w mediach, gwałciciel przycichł. Dał znowu o… … Słownik frazeologiczny
amok — m III, D. u, N. amokkiem, blm «stan agresywnej depresji, połączony z manią mordu, wywołany zwykle chorobliwą zazdrością lub utratą mienia i uczuciem niecelowości życia, obserwowany wśród ludności tubylczej na Malajach; potocznie: silne… … Słownik języka polskiego
apercepcja — ż I, DCMs. apercepcjacji; lm D. apercepcjacji (apercepcjacyj) 1. psych. «proces spostrzegania, kierowany uwagą, połączony ze zrozumieniem i przyswojeniem treści nowych spostrzeżeń dzięki powiązaniu ich z utrwaloną w pamięci wiedzą» 2. filoz.… … Słownik języka polskiego
bezprzewodowy — «nie wymagający przewodów; nie połączony przewodami» Wyłącznik bezprzewodowy. ∆ Gazyfikacja bezprzewodowa «zasilanie odbiorców indywidualnych paliwem gazowym lub ciekłym, dowożonym w butlach pod ciśnieniem» … Słownik języka polskiego
bojler — m IV, D. a, Ms. bojlererze; lm M. y «kocioł do podgrzewania wody użytkowej, połączony przewodami ze źródłem ciepła i z instalacją wodną; bulier» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
budowla — ż I, DCMs. budowlali; lm D. budowlali «to, co zostało wybudowane; efekt działalności budowniczych stanowiący skończoną całość użytkową, wyodrębniony w przestrzeni i połączony z gruntem w sposób trwały» Okazała, monumentalna budowla. Budowla… … Słownik języka polskiego
choćby — 1. «spójnik choć w zn. 1, połączony z końcówkami osobowymi czasownika w trybie warunkowym» Nie pójdę, choćbyście mnie nawet zmuszali. 2. «partykuła uwydatniająca zwykle minimalny zakres czegoś, na czym komuś szczególnie zależy, lub też maksymalny … Słownik języka polskiego
czaszka — ż III, CMs. czaszkaszce; lm D. czaszkaszek 1. «głowa, także sklepienie głowy od czoła do karku» Łysa czaszka. 2. «szkielet głowy kręgowców połączony stawowo z kręgosłupem, składający się z mózgoczaszki i trzewioczaszki» Pęknięcie podstawy czaszki … Słownik języka polskiego
czuć — ndk Xa, czuję, czujesz, czuj, czuł, rzad. czuty 1. «doznawać wrażeń zmysłowych» Czuć chłód, wilgoć, zapach. Czuć ból, głód, pragnienie. Czuł, jak mu serce bije, jak krew uderza do głowy. ◊ Nie czuć nóg, rąk «mieć zmęczone nogi, ręce; być bardzo… … Słownik języka polskiego
